دانلود کلیپ طنز سیاسی پاورقی قسمت 244

🎥 صحنه هایی از مقاومت اسلامی در هدف قرار دادن سربازان اسرائیلی در مزارع شهرک دوف در مرز لبنان و فلسطین اشغالی

عملیات نجات ارتش اسرائیل  «اسرائیلی‌ها در این عملیات موفق شدند یک نفر از تعداد گروگان‌هایی که حماس در اختیار داشت را کم کنند» مشاهده ویدئوی این خبر در ادامه مطلب

وقتی در دانشگاه، درس جامعه شناسی رو می خوندم با یک اصطلاح جدید که هم خیلی من رو متحیر کرد و هم ناراحت آشنا شدم. عمل لینچ کردن. با خودم گفتم یه جستجو تو اینترنت بزنم ببینم این چیه! نتیجه این بود که این اصطلاح اسم عملیه که مدت ها در کشور امریکا رواج داشته. در واقع لینچ کردن عمل کشتن مردم، توسط انبوه افراده که از اواخر قرن ۱۸ تا دهه ۱۹۶۰ در ایالات متحده آمریکا رخ می‌داده وهم اکنون نیز به میزان کمتر به طور مخفیانه انجام می شه. عمده موارد زجرکش کردن عمدتاً در غرب و جنوب آمریکا رخ می‌داده. زجرکشی ۳٬۴۴۶ سیاه و ۱٬۲۹۷ سفید بین ۱۸۸۲ تا ۱۹۶۸ ثبت شده.

در ابتدای قرن بیستم در آمریکا، لینچ‌کردن یک سرگرمی برای عکاسان بود. مردم کارت‌پستال‌هایی از لینچ افرادی را که شاهدش بودند برای هم می‌فرستاند. این عمل چنان باب بود که در سال ۲۰۰۰ نویسنده‌ای در تایم نوشت که «حتی نازی‌ها سوغاتی‌های آشویتس را نمی‌فروختند، ولی صحنه‌های لینچ به بخشی پررونق از صنعت کارت‌پستال تبدیل شد. در ۱۹۰۸، این تجارتِ بزرگ و ارسال کارت‌های قربانیان زجرکشی، چنان زننده شده بود که رئیس کل پست آمریکا این کارت‌ها را ممنوع کرد»

پایگاه اینترنتی ویکیلیکس (wikileaks) فیلمی را منتشر کرد که در آن صحنه تیراندازی یک بالگرد ارتش امریکا به سوی غیرنظامیان در عراق تنها به بهانه مشکوک بودن، به تصویر کشیده شده است. در این فیلم خلبان آمریکایی با لذت مردم را به تیر می بندد و با خنده عبور تانک

امروزه یکی از مسائلی که در عرصه‌ی فرهنگ با آن مواجه هستیم، گره خوردن فرهنگ با ابزارهای ارتباط‌جمعی و فضای مجازی است. این ابزارها، همان سلاح‌های بی‌صدایی هستند که به‌مراتب خطرناک‌تر از بمب‌ها و موشک‌ها بوده و می‌توانند در جنگی خاموش و نرم، فرهنگ یک کشور را تخریب کنند. به دلیل همین بی‌صدا بودن است که نه‌تنها واکنش مناسبی از سوی مسئولین فرهنگی کشور در ساماندهی این ابزارها دیده نمی‌شود بلکه برخی از ایشان خود مدافع این ابزارها شده