تعریف حقوق بین‌الملل خصوصی

مجموعه مقررات و قواعدی که از روابط خصوصی اشخاص اعم از حقیقی و حقوقی در عرصه بین‌الملل گفتگو می‌کند

واژه حقوق

در اینجا به معنای دانشی است که به بررسی قواعد حقوقی، روابط افراد در عرصه بین‌الملل می‌پردازد. (اسم جمع)

سایر معانی حقوق: جمع حق - دستمزد در حقوق اداری - رشته حقوق در دانشکده حقوق (تجزیه‌وتحلیل قواعد حقوقی)

واژه بین‌الملل

روابط بین دو کشور خارجی؛ بین 2 دولت پس قواعد داخلی که در یک کشور قابلیت اجرا دارد را خارج می‌سازد.

واژه خصوصی

روابط بین اشخاص لذا معاهده بین دولت با دولت دیگر، و همچنین روابط بین دولت با یک شخص، از محل بحث خارج است و باید در حقوق بین‌الملل عمومی بحث شود. مثلاً اجبار دولت بیگانه در کشور خارجی برای فروش یک زمین شخصی چون از جایگاه حاکمیتی می‌باشد، از محل بحث حقوق بین‌الملل خصوصی خارج است.

نحوه تشکیل دعاوی بین‌الملل خصوصی

1. طرفین یا یک طرف خارجی بوده و در ایران اقامه دعوی نمایند.

این جزوه حاصل زحمت برادر عزیز شیری هست.

حقوق بین الملل خصوصی جلسه اول

دانلود متن به صورت PDf در انتهای مطلب

 حقوق بین الملل خصوصی مربوط به دعاوی ای است که در ایران مطرح می شود ولی یک طرف آن خارجی است یا اینکه دو ایرانی در یک کشور خارجی بر سر موضوعی اختلاف کرده اند

 یکی از مهمترین مباحث در حقوق بین الملل خصوصی بحث تعارض قوانین است یعنی آیا در این پرونده ها باید به قانون ایران عمل کرد یا قانون کشور خارجی؟

مباحث حقوق بین الملل خصوصی: 1. تابعیت 2.اقامتگاه 3.وضعیت بیگانگان 4.تعارض قوانین 5.تعارض دادگاهها

تابعیت: رابطه ای است؛ حقوقی، سیاسی و معنوی که شخص را به دولت معینی مرتبط می سازد

رابطه حقوقی است: چون طرفین (دولت و شخص) از حقوق برخوردار می شوند و این تابعیت موجد حق و تکلیف برای طرفین است

رابطه سیاسی یعنی رابطه ای که یک عامل قدرت در آن باشد. تابعیت یک رابطه سیاسی است چون از قدرت و حاکمیت دولت نشأت می گیرد و افراد در این بین صاحب حق نیستند و این دولت است که تشخیص میدهد چه کسی تبعه او باشد یا نباشد

نکته: برای اخذ تابعیت حتما باید دولت موافقت کند. یعنی گرفتن

حقوق بین الملل خصوصی جلسه سوم

دانلود متن به صورت PDf در انتهای مطلب

 ادامه بحث:

قوانین شخصی (قوانین مربوط به اشخاص): عبارت است از قوانینی که بر احوال شخصیه حکومت می‌کند و چون احوال شخصیه شامل وضعیت و اهلیت است بنابراین می‌توان گفت مقصود از قوانین شخصی قوانینی است که موضوع آنها حقوقی است که اشخاص از لحاظ وضعیت و اهلیت خود دارند مانند قوانین راجع به نکاح طلاق صغر کبر

قوانین عینی (ذاتی): منظور قوانین مربوط به اموال هست به عبارت دیگر قوانینی که موضوع اصلی آنها اموال و حقوق مالی است قانون ملی: منظور قانون کشور متبوع شخصی است که راجع به او موضوع حقوقی مطرح است

قانون اقامتگاه: عبارت از قانون کشوری است که شخص در سرزمین آن کشور اقامت گزیده است

 قانون محل وقوع شی: قانون کشوری است که در آنجا مال یا چیزی واقع شده است (ماده ۱۶۶ قانون مدنی)

قانون محل تنظیم سند: عبارت است از قانون کشوری که در آنجا سند تنظیم شده است (ماده ۹۶۹)

حقوق بین الملل خصوصی جلسه دوم

دانلود متن به صورت PDf در انتهای مطلب

 ادامه بحث:

مثال سوم

یک مرد اتریشی و زن آلمانی که در ایران اقامت دارند از دادگاه ایران تقاضای طلاق می‌کنند در این فرض نیز ما با یک مسئله تعارض قوانین مواجه هستیم چون این پرسش به میان می‌آید که درباره طلاق از میان قوانینی که ممکن است خود را صلاحیت‌دار بدانند (قانون اتریش قانون آلمان و قانون ایران) کدام‌یک را باید در این دعوا حاکم دانست آیا قانون ملی زوج یعنی اتریش یا قانون ملی زوجه یعنی آلمان و یا قانون اقامتگاه زوجین یعنی ایران؟

جواب: ماده ۹۶۳ قانون مدنی ایران که مقرر می‌دارد اگر زوجین تبعه یک دولت نباشند روابط شخصی و مالی بین آن‌ها تابع قوانین دولت متبوع شوهر خواهد بود

 نکته: مثال سوم طبق ماده ۷ قانون مدنی حل نمی‌شود چون

حقوق بین الملل خصوصی جلسه اول

دانلود متن به صورت PDf در انتهای مطلب

 حقوق بین الملل خصوصی مربوط به دعاوی ای است که در ایران مطرح می شود ولی یک طرف آن خارجی است یا اینکه دو ایرانی در یک کشور خارجی بر سر موضوعی اختلاف کرده اند

 یکی از مهمترین مباحث در حقوق بین الملل خصوصی بحث تعارض قوانین است یعنی آیا در این پرونده ها باید به قانون ایران عملکرد یا قانون کشور خارجی؟

مباحث حقوق بین الملل خصوصی: 1. تابعیت 2.اقامتگاه 3.وضعیت بیگانگان 4.تعارض قوانین 5.تعارض دادگاهها

تابعیت: رابطه ای است؛ حقوقی، سیاسی و معنوی که شخص را به دولت معینی مرتبط می سازد