قرار یک واژه عربی است که در لغت به معنای تصمیم و داوری و قضاوت آمده است. در اصطلاح حقوقی قرار عبارتاست از تصمیم قضایی، که از سوی مقام قضایی یا اداری در طول تحقیقات مقدماتی یا در جریان محاکمه و رسیدگی دادگاه صادر میشود، این تصمیم ممکن است ناظر به اصحاب پرونده، یا در مورد اشیاء و اموال باشد.
قانون گذار در ماده ۲۹۹ قانون آیین دادرسی مدنی، در تعریف حکم و قرار گفته است : چنانچه رای دادگاه، راجع به ماهیت دعوا و قاطع آن به طور جزیی یا کلی باشد، حکم و در غیر این صورت، قرار نامیده می شود.
انواع قرار
انواع قرار حقوقی
۱ـ قرار مقدماتی
قرارهایی هستند که برای رسیدگی به دلایل اصحاب دعوی و آماده کردن مقدمات صدور حکم صادر میشوند. این قرارها را قرار اعدادی نیز مینامند. عدول از این قرارها جایز است. (قرار ارجاع به کارشناسی، قرار بررسی اصالت سند، قرار اناطه و… از قبیل قرار مقدماتی هستند.)